گفتم منم غریبی از شهر آشنایی

کدوم یکی از این آدما،کدوم یکی از این مردم کوی و برزن همون مردم دو هفته پیشن؟ کی دیگه خوشحاله؟ کی امیدواره؟ با ما چیکار کردن؟ با اون حجم از بغض و نفرت و خشم چیکار کنیم؟ بابا چرا گرد سم خران اینا نمی‌گذره؟ چرا وقتی داد عادلان در جهان بقا نکرد،این تیزی سنان اینا نمی‌گذره؟چرا اشکی ایم؟چرا بغضیم؟ چرا تموم نمیشیم؟ چرا مدام دلم میخواد سرمو بکوبم به دیوار؟ چرا دیگه معمولی نیستیم؟

پ.ن:

این روزها بیشتر زبان میخونم،خیلی زبان میخونم

پروپوزال ارشدم رو نوشتم،ادیت میزنم

دلبر از ایران رفت (خوشحالم براش، اولش چشمام چارتا شد همراه با سکته،بعد آروم آروم لبخند اومد رو لبم، از اون لبخندا که تو ثانیه به ثانیه‌اش هزارتا دمت گرم جمع شده)

مشاور جدیدمو دوست دارم،با تمریناش خسته ام میکنه میتونم بخوابم

دارم رو دیپ ورکینگ کار میکنم،راضیم تا اینجا

هزار سال میان جنگل ستاره ها پی تو گشته ام

عاشق شو ارنه روزی کار جهان سر آید

مهمون داریم...چه مهمونی