رینُم منو باران،رینُم منو گهرهای فراوان

من یاد اون صحنه ای میافتم که داشتیم سر اینکه برج انیشتین اثر فاخری هست یا نه بحث می‌کردیم و من گفتم کجاش قشنگه شبیه ه و گیر داده بود نه این شکلی نیس شبیه برج فلانه و من گفتم من تاحالا از نزدیک ندیدم و شماتیک قبول کن برج انیشتین خیلی شبیهشه و گیر داده بود بیا برات بکشم و من سعی می‌کردم خودکارو ازش بگیرم و جلوی کشیده شدن همچین اثر فاخر و پرمعنایی روی جزوه دلبندمو بگیرم و بعد یهو استاد گفت خانوم مهندس،اقای مهندس اگه بحثتون تموم شد بریم اسلاید بعد دلم میخواد زمین دهن باز کنه و من برم توش ولی مطمعن شم استاد سخنان گهربارمونو نشنیده باشه

هزار سال میان جنگل ستاره ها پی تو گشته ام

عاشق شو ارنه روزی کار جهان سر آید

مهمون داریم...چه مهمونی